Bij uitsluiting voor de vrouwelijke sekse geschikt beschrijft de ontwikkeling van het Nederlandstalige vrouwentijdschrift vanaf de vroegste uitgaven in de achttiende eeuw tot en met 1870, jaar van oprichting van de emancipatoire bladen Ons Streven en Onze Roeping. Jensen behandelt onder meer de vraag welke rol vrouwentijdschriften hebben gespeeld ten opzichte van het vrouwelijk schrijverschap, het ontstaan van een vrouwenbeweging en het feminisme in Nederland. Op basis van inhoudelijke analyses van bladen als De Dames-Post, Euphrosyne, Penélopé en Maria en Martha laat zij zien, dat deze tijdschriften niet alleen als instrumenten in het kader van een allesoverheersende huiselijkheidsideologie fungeerden. Er gingen soms ook bevrijdende of radicale impulsen van deze media uit, omdat ze een eigen publieke ruimte voor vrouwen creëerden waarin geluiden van verzet konden opklinken. Daarnaast besteedt Jensen aandacht aan de activiteiten van de eerste vrouwelijke journalisten in Nederland. Met name de revolutieperiode 1795-1798 laat een ongekende bloei van de vrouwenjournalistiek zien. Men zou zelfs kunnen spreken van een kortstondige 'feministische' golf, omdat een aantal journalistes de achtergestelde positie van vrouwen nadrukkelijk ter discussie stelde.
